![]()
در روز هفتم- اگر فرزند پسر بود- يك قوچ براى او عقيقه كنند، و اگر دختر بود يك ميش. و اين عقيقه نمودن مستحبّ مؤكّد است و حتى صدقه دادن به پول، جايگزين آن نمىشود. و يك چهارم عقيقه را به ماما بدهند.
مستحب است گوشت عقيقه را پخته و مردم را به خوردن آن دعوت كنند، و هر چه تعداد آنان بيشتر باشد بهتر است، اگر غذا پختن ممكن نبود جايز است گوشت را بر فقرا تقسيم نمايند، و مواظب باشند استخوانها شكسته نشوند بلكه آنها را از يك ديگر جدا كنند. پدر و مادر نيز نبايد از عقيقه بخورند.
در روز هفتم سر نوزاد را تراشيده و هم وزن آن طلا يا نقره صدقه داده شود. و اين صدقه با عقيقه در يك محل باشد. اگر از روز هفتم گذشت تراشيدن سر لازم نيست.
هنگام ذبح عقيقه اين دعا را بخواند:
«بسم اللَّه و الحمد للَّه و اللَّه أكبر إيمانا باللَّه و ثناء على رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله، اللّهمّ اخسأ عنّا الشّيطان الرّجيم و الحمد للَّه ربّ العالمين».
«بنام خدا و سپاس خداوند را و خداوند بزرگتر است. در حالى كه ايمان به خداوند داشته و بر پيامبر خدا و آل او درود مىفرستم اين حيوان را ذبح مىكنم. خداوندا، شيطان رانده شده را از ما دور گردان، و همه ستايشها مخصوص خداوند پروردگارجهانيان است».
و بر خلاف يهوديان هر دو گوش بچه را سوراخ كنند.
از دستورات ضرورى براى مردها ختنه كردن است
الآداب الدينية للخزانة المعينية با ترجمه عابدى، ص: 307
نظرات شما عزیزان: